“De eerste nacht dat ik sliep op een aardingsonderlaken was de meest bijzondere nacht sinds lange tijd. Ik had al verschillende natuurlijke manieren geprobeerd om een goede nacht te maken. Van magnesium tot GABA en goudpapaver tot lavendel. Zelfs mijn gezonde leefstijl liet me ’s nachts in de steek. Niets hielp voor de langere tijd.
Mijn lichaam was in de war: de overgang! Ja, ik ben een vrouw en rond de 50.
Die eerste nacht dus.
De eerste 2 uren dat ik op het aardingsonderlaken lag was mijn lichaam aan het zinderen. Ik voelde dat er iets in mijn lijf gebeurde. Het was niet een onprettig gevoel en ik was al gewaarschuwd dat het de eerste uren onrustig zou kunnen zijn.
In de loop van die eerste uren ben ik ongemerkt in slaap gevallen en werd ik ’s ochtends pas wakker. Ik voelde voor het eerst sinds lange tijd dat ik uitgeslapen was, zo’n intens rozig gevoel van ontspanning.
Blijdschap joeg door mijn buik, zo een die ik me herinner van mijn kindertijd als ik naar buiten kon gaan om de hele dag te spelen.
Uit bed gesprongen, ontbijtje klaarmaken, werken…..en me opeens realiseren dat mijn voeten mij zonder problemen droegen. De laatste maanden moesten mijn voeten eerst tot leven komen en strompelde ik als een versleten oudje naar de badkamer.
Nu, na 2,5 jaar geaard slapen heb ik geen enkele nacht meer gewoeld, mijn hormonen zijn rustiger geworden en mijn hele lichaam is meer en meer in balans gekomen. Geen koude voeten meer en mijn spatadertjes van destijds in aanbouw zijn bijna weg. Zelfs mijn krampige rugpijn is verdwenen.
Ik wil dit graag met je delen, want vorige week sliep ik niet thuis, en kroop ik na een lange werkdag in een ijzeren stapelbed met van die ijzeren veren in het matras. Mijn telefoon op het nachtkastje (vliegtuigstand!).
En uiteraard niet geaard.
Het was zo’n bizarre nacht: mijn benen waren onrustig, mijn lichaam leek op extreme spanning te staan en ik heb amper geslapen met chaotische dromen.
Je weet misschien wel dat ijzer in en rondom het bed als een antenne werkt voor de elektromagnetische velden van elektrische apparaten en de bedrading in de muren.
Dat heb ik geweten! Wat een akelige nacht was dat.
Ik ben weer thuis en slaap geaard: wat een opluchting en een rijkdom voor mijn gezondheid. Dat wens ik iedereen toe.
Dank je voor het lezen”
Petra